واژهی باستانی اتروسکی 𐌘𐌄𐌓𐌔𐌖 (فِرْسو) به معنای «نقاب» احتمالا از proswpon (پْرُسوپُن: چهره، روی، نقاب، ظاهر) یونانی گرفته شده و خود از دو بخش pro (پْرُو: پیش، به سوی) و wy (اوپْس: چشم) ساخته شده است. این کلمه به لحاظ ساختاری همتاست با प्रतीक (پْراتیکَه: مقابل، رویارو، اندام) سانسکریت. واژهی اتروسکی در زبان لاتین وارد شده و persona (نقاب، نقش، شخصیت) را ساخته و از آنجا این واژگان به معنای «نقاب، شخص» در زبانهای اروپایی کهن زاده شدهاند: persone/ parsone/ personne فرانسوی کهن، personne فرانسوی میانه و نورمن، person/ personne انگلیسی میانه، persone هلندی میانه، person/ persone آلمانی میانه، persan ایرلندی کهن،
از همین ریشه و در همین معنی این کلمات در زبانهای اروپایی نو باقی ماندهاند: persona ایتالیایی و کاتالان و اسپانیایی و لاتویایی و لهستانی، pessoa پرتغالی، personne فرانسوی، person و persona انگلیسی و ولش و سوئدی، persono اسپرانتو، pirsuna سیسیلی، person هلندی، pearsa ایرلندی، персо́на (پِرْسُونا) روسی،
این واژه به صورت «پرسنل» (کارمند) از فرانسوی به پارسی وارد شده است.