نام گیاه «هِل» (Elettaria cardamomum) از یکی از زبانهای دراویدی آمده و از راه زبانهای هندی به پارسی راه یافته است. صورتهای دیگر آن در زبانهای ایرانی چنین است: एला / एलि (اِلا/ اِلی) سانسکریت، הֵל (هِل) عبری، հէլ / հիլ (هِل/ هیل) ارمنی میانه، հիլ (هیل) ارمنی، «هیل/ هال» عربی، (هیل) ترکی آذری، «هیل/ هِل» بشکردی، ილი (ایلی) گرجی، «هیل» پشتون، ॴल (آل) کشمیری،
در زبانهای هندی «هل» به این صورتها ثبت شده است: ஏலம் (اِلَم) تامیلی، ఏల (اِلَه) تلوگو، ഏലം (اِلَم) مالایام، एळु / येळु (اَیْلو/ یِلو) کُنکانی، এলা (اِلَه) بنگالی، લીલા (لیلا) گجراتی، एळा / वेळा (اِلا/ وِلا) مراثی کهن و نو، एला (اِلا) نِوار.
ཨེ་ལ(اِ.لَه) تبتی و ሔል (هِل) امهری و «هِیْل» سومالی هم از همین جا با واسطهی زبان عربی وامگیری شدهاند.
نام این گیاه در زبانهای اروپایی از kardamwmon (کارْدامومُن) یونانی کهن گرفته شده که پیشینهاش به فرهنگ موکنای و متون نوشته شده به خط سطری ب باز میگردد و در آنجا به صورت «کادامییا» دیده میشود. kardamon (کارْدامُون) یونانی در اصل «ترهتیزک، شاهی» معنی میداده که در این واژه با amwmon (آمومُن) که اسم نوعی ادویهی هندی بوده ترکیب شده است. صورتهای دیگر اسم این گیاه در اروپا از همین کلمهی یونانی مشتق شده است: cardamomum لاتین، cardamom انگلیسی و فرانسوی، اسم علمی جنس آن (Elettaria) شکلی دگرگون شده از همان «هل» پارسی است.