هشلهف

ریشه‌ی «*skel» (متعهد بودن، بدهی داشتن) در زبان‌های اروپایی به مفهوم «باید» تعمیم پیدا کرده که در این واژگان اروپایی دیده می‌شود: scule نُرثومبریان، sculan ساکسونی کهن، skil فریزی کهن، Sceal انگلیسی کهن، shall انگلیسی، skola نُردیک کهن و سوئدی، skulan گُتی، sullen هلندی میانه، salon آلمانی کهن، sollen آلمانی نو، skulu ایسلندی، skulla/ skulle نروژی، skulle دانمارکی، 

همین بن از سوی دیگر مفهوم «تقصیر، گناه» را پدید آورده که در این واژه‌ها نمایان است: skuld نُردیک کهن، sculd ساکسونی کهن، skeld فریزی کهن، skellans پروسی کهن، skult هلندی کهن، scult/ scuot هلندی میانه، schuld هلندی، scyld انگلیسی کهن، schild انگلیسی نو، sculd/ sculta آلمانی کهن، schuld آلمانی نو، שולד‎ (شولْد) ییدیش، skeleti لیتوانیایی، skyld دانمارکی، skull/ skuld سوئدی، skyld/ sculd/ skuld اسکات، 

در میان این واژگان یکی به شکلی غریب در قالب جمله در پارسی وامگیری شده و آن I shall have انگلیسی است که به صورت «هَشلهَف» به پارسی وارد شده و «حرف مهمل، چرت و پرت» معنی می‌دهد و ریشخندی از کلام مستعمره‌چیان انگلیسی‌زبان در دوران قاجار است.