ریشهی پیشاهندواروپایی «*ghreu» به معنای «کوفتن، خرد کردن، نرم کردن» مشتقی به دست داده به صورت «*grano» به معنای «دانه، غله» که در زبانهای کهن اروپایی چنین کلماتی را زاده است: granum (دانه، غله) و granate mallum (انار، در اصل یعنی: سیب دانهدار) لاتین، korn (دانه، غله) نردیک کهن، grain/ grein (دانه، غله؛ قرن دوازدهم) و gernier (سیلو) و pome grenate (انار) فرانسوی کهن، corn (دانه، غله) و garner (سیلو؛ اواخر قرن دوازدهم) و poumgarnet (انار) انگلیسی کهن، syrne (گندم، غله) پروسی کهن، greun (غله) برتون، gran (غله، دانه) ایرلندی کهن، korn (غله، دانه) آلمانی کهن و فریزی کهن و ساکسونی کهن، corn/ koren (غله) هلندی میانه، 𐌺𐌰𐌿𐍂𐌽 (کاورْن: غله، گندم) گتی،
از این ریشه در زبانهای زندهی اروپایی چنین کلماتی را سراغ داریم: grauds (دانه، غله) لتونیایی، zir̃nis (غله) لاتویایی، grudos (غله) و žìrnis (گندم، غله) لیتوانیایی، zerno (غله، دانه) روسی، gran (غله، دانه) ایرلندی، corn/ curn (گندم، دانهی غله) اسکات، koren/ koorn (غله) هلندی، Korn (غله) آلمانی، קאָרן (کُرْن: غله) ییدیش، grain (غله، دانهی گیاهی؛ اوایل قرن چهاردهم) و granular (دانهدار؛ ۱۷۹۰م.) و corn (ذرت) و granary (سیلو؛ ۱۵۶۰م.) و garnet (یاقوت؛ میانهی قرن پانزدهم) و pomegranate (انار، مرکب از: pom: سیب + granat: دانهدار) و grenadine (شربت انار؛ ۱۸۹۶م.) و grenade (نارنجک؛ ۱۵۲۰) و granite (نوعی سنگ دانهدار؛ ۱۶۴۰م.) و engrain (رنگرزی، سرخ کردن پارچه؛ اواخر قرن چهاردهم) و filigree (ملیلهکاری، مرکب از: fili: رشته + gre: دانه؛ ۱۶۹۰م.) و kernel (مغز هستهی زردآلو) و grogram (دانهدرشت؛ ۱۵۶۰م.) انگلیسی، Korn (ذرت، غله) و granulose (بخشی از نشاسته که میتواند به قند تبدیل شود؛ ۱۸۷۴م.) آلمانی، Granada (غرناطه، سرزمینی در اسپانیا، در اصل یعنی: حاصلخیز) اسپانیایی، grenade (انار، در اصل یعنی: دانهدار) و gros grain (دانهدرشت) و en graine (رنگرزی، سرخ کردن پارچه، در اصل یعنی: مخلوط با دانه[ی گیاهی رنگی]) و grané (سس، خورشت) و granule (دانه) فرانسوی،
برخی از این واژگان در پارسی هم وامگیری شدهاند: «گرانادا/ غرناطه»، «گرانول»، «کُرنفلکس» (چسفیل)
واژگان خویشاوند این ریشه در زبانهای ایرانی بسیار کمشمار هستند. بخش نخست «زَنْغُوزَه» (میوهی کاج) پشتون، احتمالا از این ریشه برخاسته باشد. همچنین grûnë (گندم، غله) آلبانیایی نیز از همینجا آمده و شاید وامواژهای از زبانهای اروپایی باشد.